کشف قدیمی‌ترین زین اسب شناخته‌شده در چین
تکنیک‌های مختلف به‌شکل دوخت تار و پودی یا نخ‌های چرمی، در دوخت زین یانگهای به‌کار رفته است. دوخت این زین، به روشی است که امروزه هنوز هم انجام می‌شود. با استفاده از یک ردیف سوراخ، دو ردیف نخ به‌هم پیوسته ایجاد می‌شود که تکیه‌گاه‌های جلو و پشت را به محل نشستن زین متصل می‌کند. از روش‌های ساده‌تر دوخت برای ترمیم پارگی‌های زین و بستن برش‌هایی در تکه‌های پوست اصلی استفاده می‌شد، که می‌توانست باز شود تا موهای حیوان را بپوشاند و به وسیله‌ای برای محافظت و ضربه‌گیری تبدیل شود.
اینکه انسان در چه زمان و مکانی اسب‌سواری و استفاده از زین را آغاز کرد، هنوز مشخص نیست. براساس تجزیه و تحلیل ویژگی‌های اسکلت‌های گله‌داران، احتمالاً گله‌داران تمدن «یامنایا» یا «گورچالی» که در نواحی رومانی، بلغارستان، و مجارستان امروزی می‌زیستند، از حدود پنج هزار سال پیش اسب‌سواری می‌کردند. ورتمن می‌گوید که آثار هنری و باستانی به‌جای مانده از حدود ۴۸۰۰ سال پیش در بین‌النهرین نشان می‌دهد که افراد بدون استفاده از زین اسب‌سواری می‌کردند.
در یانگهای ۵۳۱ مقبره حفاری شده اس، و محققان از این حفاری‌ها اشیایی مانند شلاق، لگام و سایر اقلام مرتبط با اسب‌سواری را کشف کردند که مربوط‌‌به زمانی حدود ۳۳۰۰ سال پیش است. تنها در یک قبر دیگر به‌غیر از مقبره‌ی زن سوارکار زین وجود داشت، که تصور می‌شود این‌دو تقریباً از یک دوره باشند. اما این مقبره‌ی یافت شده ناقص و ازهم گسیخته است و توسط رادیوکربن تاریخ‌گذاری نشده است. در کاوش‌های یانگهای قدیمی‌ترین شلوار شناخته‌شده نیز کشف شده است، که حدود سه هزار سال پیش توسط یک اسب‌سوار پوشیده شده بود.
ورتمن گمان می‌کند که زین‌سازی بعدها پدیدار شده است، به دلیل این که سوارکاران نگران آسایش و ایمنی خود و سلامت اسب‌هایشان بودند. ونترسکا میلر معتقد است که وجود زین‌های راحت، باعث می‌شد تا تمام اقشار جامعه به‌راحتی اسب‌سواری کنند و همچنین، دلیل زیاد شدن سفرهایی در مسافت‌های طولانی با اسب بوده است.
تیم ورتمن نمی‌تواند با قاطعیت بیان کند که آیا مردم یانگهای که تمام مدت سال را در سکونتگاه‌های خود زندگی می‌کردند، یا یک جامعه‌ی گله‌دار سواره از مناطق دیگر در آسیای مرکزی و شرقی، کدامیک زین زن باستانی را ساخته‌اند. ممکن است این زن از یک گروه گله‌دار به یانگهای مهاجرت کرده باشد و زین را به‌همراه خود آورده باشد، یا اینکه مردم یانگهای زین را از طریق تجارت به دست آورده باشند؛ یا حتی ممکن است که متخصصان محلی چرم‌دوزی و سوزن‌دوزی این زین را ساخته باشند، به‌طور دقیق مشخص نیست.
