نیمکره شمالی یا جنوبی؛ منشا واقعی پستانداران به کجا برمی‌گردد؟
دکتر فلانری و همکارانش به استدلال‌های جغرافیایی درحمایت از این ایده اشاره می‌کنند که پستانداران اولیه ممکن است در نیمکره جنوبی پدیدار شده باشند. هرچه توده زمین بزرگ‌تر باشد، احتمال وقوع فعالیت‌های تکاملی عمده بیشتر است. وقتی پستانداران درحال ظهور بودند، گوندوانا شامل آفریقا، هند، استرالیا و آمریکای جنوبی می‌شد و نسبت‌به لورازیا در نیمکره شمالی بسیار بزرگ‌تر بود.
دکتر فلانری با اشاره به پیدایش پرندگان آوازخوان و شکارچیان در گوندوانا در دوران دایناسورها گفت: «اتفافات زیادی درآن‌جا درحال رخ دادن بود و فکر می‌کنیم پستانداران نیز در این میان درحال تکامل بودند.»
پستانداران اولیه نیمکره جنوبی شبیه موجودات گذشته زمین نبودند. دکتر فلانری گفت: «آن‌ها دندان‌های پیچیده‌ای داشتند که به جانور اجازه می‌داد غذای خود را سوراخ، خرد و تکه تکه کند و تمام این کارها را با سطوح متفاوت یک دندان انجام دهد. این توانایی به آن‌ها برتری چشمگیری نسبت به موجودات دیگر داد. وقتی این موجودات به نیمکره شمالی رسیدند، به سرعت شکوفا شدند و تنوع فراوانی پیدا کردند.»
قدیمی‌ترین فسیل سه گوه‌ای‌ها که به آمریکای جنوبی تعلق دارد، به ۱۸۰ میلیون سال پیش برمی‌گردد و خط واضحی از این نوع فسیل‌ها (ازجمله آمبوندرو ماهابو) در نیمکره جنوبی پیدا شده است. کریس هلگن، دانشمند ارشد موزه استرالیا در سیدنی و یکی دیگر از نویسنده‌های مقاله مروری اخیر می‌گوید: «در این مرحله دندان‌ها به نوعی چاقوی سوئیسی یا جعبه ابزار همه کاره‌ای تبدیل شدند.»
همچنین در همین زمان (بین ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلیون سال پیش) بود که اولین پستانداران سه‌گوه‌ای در نیمکره شمالی ظاهر شدند. دکتر فلانری و همکارانش استدلال می‌کنند که پستانداران سه گوه‌ای پس از تکامل در جنوب به سمت شمال مهاجرت کردند و از جزیره میان دو ابرقاره پرش کردند.
به‌گفته‌ی دکتر فلانری، چنین توضیحی با این تئوری سازگاری دارد که پیش از ظهور ناگهانی در نیمکره شمالی، پستاندار جدیدی از نیمکره جنوبی برای میلیون‌ها سال درحال تکامل بود. او گفت: «جانوری که به طور آشکار اجداد این حیوانات باشد، در نیمکره شمالی وجود ندارد، اما در نیمکره جنوبی تعداد زیادی از این موارد وجود دارد.»
همه با این استدلال موافق نیستند. ژی شی لو از دانشگاه شیکاگو یکی از مدافعان این فرضیه است که پستانداران سه گوه‌ای در نیمکره شمالی ظاهر شده‌اند. او با اشاره به اینکه برای تایید فرضیه منشا نیمکره جنوبی داده کافی وجود ندارد، استدلال می‌کند که دکتر فلانری و همکارانش روی فسیل دندان‌های آسیاب بیش‌ازحد تمرکز داشته و از سایر بخش‌های آناتومی پستانداران غفلت کرده‌اند.
دکتر لو می‌گوید، آن‌ها همچنین موفق نشدند فسیل‌های تمام شاخه‌های درخت تکاملی پستانداران را درنظر بگیرند. علاوه‌براین، دکتر فلانری و همکارانش از انجام تجزیه‌و‌تحلیل محاسباتی داده‌های موجود غافل شده‌اند. چنین مطالعه‌ی آماری نیازمند ایجاد یک پایگاه داده وسیع از فسیل‌های شناخته‌شده و استفاده از الگوریتم‌هایی برای مقایسه صفات آناتومیکی است. این نوع مطالعه می‌تواند به دیرینه‌شناسان کمک کند تا الگوهای اجدادی و درنتیجه تکامل را بازسازی کنند.
